Yeni Rolü ile Öğretmen

Öğretmen orkestra şefi gibi olmalıdır. Nasıl ki orkestranın ahenk ve ritmini bozmadan hangi müzik aletinin ne zaman ve ne şekilde orkestraya katkı  vereceğini  belirleyip,  ona göre  verim alıyor. Düzen ve ahengi bozdurmadan icra ettiriyorsa, öğretmende  yapacağı olumlu ve gönülden çalışmalarla  sınıf iklimini oluşturup, sınıftan özgüvene sahip, ekip olma ruhunu kazanmış  bireyleri yetiştirmek olmalıdır. 

Böylece grupta bulunan tüm bireyler  ne atıl ne de işe yaramaz olur Kendisini grubun bir parçası, vazgeçilmez bir elemanı  gibi görerek grup davranışı sergilemesine sebep olur. Katkısının az ya da çok olmasına aldırış etmeden. Grupla yapmış olduğu işlerden duyduğu hazzı artık hiçbir yerde bulamaz.

Orkestra şefi hangi müzik aletinden ne sesin geleceğini bilir ve ona göre bir beklenti içerisinde olur. Beklediği ile gerçekleşen uyum oranı ne kadar çok üst düzeyde olursa, ahenk ve ritimdeki  uyum, hem dinleyenlerde hem de icra edenlerde mutluluk hormonlarının salgılamasına sebep olur.  Bu mutluluk beraberinde başarma hazzını da tetikler. Birlikte yeni başarıların kapıları aralanırken, grubu motive etmek daha da kolaylaşır. Sonuçta herkesin  mutluluğu bütün paydaşlara yansır  ve bir sinerji oluşturur. 

Tıpkı burada olduğu gibi; öğretmen  de sınıfını bir orkestra gibi yönetmelidir.  Uzun soluklu yürüyüşün de  her bireye ihtiyaç olduğunu bilerek, her bireyin biricik ve tek olduğunu aklından çıkarmadan.  Tüm bireyleri kazanmalı onların özgüvenini param parça etmemelidir.

Tüm bireyleri  kazanmanın yolu  elindeki bireyleri tek tek  analiz ederek , kişisel özelliklerini ve  kabiliyetlerini , sahip oldukları yeteneklerini, kapasitelerini, fıtratlarını bilmesinden geçer.

Her bireyin fıtratı bilinmeli ki, zamanı ve yeri geldiğinde gücü oranında gruba katkı yapması istensin. İstenen ilen verilen arasında uçurum olmasın, hayal kırıklığı yaşanmasın. Eğer bu yapılmazsa; hem isteyen de ümitsizlik, istenileni yerine getirmek için çaba harcayan bireyde  ise duygusal parçalanma,  kişilik bozuklukları olmasın.

Eğer hayal kırıklığı yaşanırsa.  Bu hayal kırıklığı ve başarısızlık duygusu öz benliğinde derin yaralara yol  açacaktır. Bu kırılganlık   ve yaralanmalar özgüven duygusunun bozulmasına neden olurken, ömrünün sonuna kadar   kendisini  işe yaramaz,  başarısız, ümitsiz, yaşama heyecanını kaybetmiş, bitkin biri olarak görmesine neden olacaktır. 

Bilinç dışı tekerleğinde sürekli geçmişe takılan bireyin artık benliği parçalanmış, özgüveni kaybolmuş, korku ve kaygıları bir sarmaşık gibi tüm benliğini sarmış, hayat içinde de stresle boğuşmak zorunda kalan bir zavallıyı toplumun kucağına diplomalı,  yetişmiş eleman diye lanse etmek ne kadar gerçekçi bir anlayış olacaktır.

Bu çıktıdan  hiçbir paydaş memnun kalmayacaktır. Harcanan emeklerin ve maddi kaynakların faturasını tüm toplum yıllarca  ödeyerek, telafi etmek için  de yeni  eğitimler düzenleyecek, halk eğitim merkezleri sayısızca kurs açacak ama bir sonuç elde edemeyecektir. Çünkü hastalık başka, hastalığa konulan teşhis başkadır.  Verilen bu reçete hastalığı tedavi etme yerine hastalığı daha da ağırlaştıracak, bünyeye uygulana bu  yanlış tedavinin tepkisi  alerji olarak ortaya çıkacaktır.  

Sonuç itibariyle ağırlaşan bu fatura, toplumda  kendisiyle barışık olmayan, hayata küsmüş, durağanlaşmış ve hareketsizleşmiş biri olarak toplumun beklentilerinden  çok uzak;  inevasyonu, gerekli atılımları, üreten  Türkiye olama hayalini  gerçekleştiremeyen  eğitimli! genç bir nüfus.  Aile geçimsizlikleri,  parçalanmış aileler, kişiliği alt üst  olmuş yeni nesiller, girişimcilik ruhunu kaybetmiş bir sürü yığın. Bizi ve bizden sonraki nesilleri bekliyor olacak.

Bu sonucu önlemek için, öğretmenlerimiz bir  yetenek avcısı gibi hareket edip,  her bireyin biricik ve tek olduğunu, ondaki cevheri gün yüzünü çıkarmak için tüm çalışmaları yapmak zorundadır. Kim bilir ne gizli hazinlerin gün yüzüne çıkmayı bekliyor? Her insan bir elmastır. Gerçek bir ustanın görevi ise  titiz ve usta dokunuşlarla  elmasa gerçek değerini kazandırmasıdır.

Tek tek fertlerden  bir grup meydana getirerek grup olma bilincini aşılmalıdır.  Başarıyı da başarısızlığı da birey üzerinden değil, grup üzerinden yönetmelidir.  Böylelikle   körpecik zihinler parçalanmasın,  özgüveni zedelenmesin, grubun bir ferdi olarak  başarmanın  zevkini kazansın. Hem o kazansın hem de toplum kazansın.

Adem DURAN

Eğitim Uzmanı.