Kocaeli... Yeniden merhaba...

Uzun zaman oldu.

Okurlarımın karşısına böylesine bir yazı ile geçmeyeli.

Nisan ayından bu yana sadece dostlarımla birlikte oldum, onların varlığı ile güçlü kaldım. Bizim Yaka Kocaeli’deki genel yayın yönetmenliği görevimden istifa ederken açıkçası zorlanmadığım bir karar verdim. Çünkü ben görevimi en iyi şekilde yerine getirdiğim inancını taşıyorum.

Benden beklentilerin farkındaydım, fakat her ne yaptıysam bilerek, isteyerek ve inanarak yaptım.

Başkaları gibi dün başka bugün başka olmadım.

Kocaeli Gazetesi’nde ve Demokrat Kocaeli’de neyi yazıp nasıl yorumladıysam aynı istikameti Bizim Yaka’da da sürdürdüm.

Orada Galip Hocam’la (Ataman) çok iyi bir birliktelik geçirdim. Kendisini her zaman ve her gittiğim yerde saygı, minnet ve özel duygularımla anacağım. O günler hocamla birlikte çok keyifli bir çalışma dönemiydi benim için. Yine hala görüşürüz, hatta Kocaeli Gazetesi ile yollarımızın birleşmesinde fikrini aldığım bir isimdir.

Her ne kadar Kocaeli Gazetesi’nin bir ferdi isem de ağabeyim mesafesindeki sevgili dostum Burhan Yarar’ı kıramadım. Sonunda Meydan’da bir yer açıldı.

Ve ara ara burada okurlarımızın karşısında olacağım...

Bizim Yaka’daki misyonumuzu tamamladık ve 28 Kasım’da bir kez daha Kocaeli Gazetesi’nin binasından içeri yeniden bir gazeteci olarak girdim.

Geçtiğimiz günlerde “Az kaldı!” diye bir paylaşım yapmıştım, merak edilmişti haliyle.

Sonuç böyle bir şey oldu. Gazetecilik ağır bastı. O kadar yılı çizip atmaya gönlüm razı olmadı. Neticede yeniden başladık yazıp çizmeye...

Doğru ile yanlışları birbirinden ayırmaya...

Ve bana yeniden okurlarımızla bir araya gelme fırsatı verenlere sonsuz teşekkürler...

Evet, yazılarımız ve varlığımız kente dair yeniden başladı.

Kocaeli...

Merhaba...

Yine ben geldim...

Perşembe günü görüşmek üzere...